Cruise Singapore Italië 4

De service is bar aan boord. Dat vinden ze tenminste zelf.

	We zijn inmiddels in Salalah, een havenstad in Oman. De huidige sultan is hier geboren en woont er nog steeds. Hij is inmiddels 78 jaar. Salalah is de op een na grootste stad van Oman en een van de grootste haven op het Arabisch schiereiland. Het is een belangrijk overslagcentrum voor containers. Er heerst een tropisch klimaat en er is een rijke vegetatie. Er groeien o.a. veel palm- en bananenbomen. De stad staat bekend als een belangrijk bedevaartsoord voor moslims en christenen. Men staat hier erg open voor andere godsdiensten en de mensen zijn erg vriendelijk. Er is hier visserij, er zijn scheepswerven en leerbewerkingsbedrijven. De stad staat bekend als de ‘Arabische hoofdstad van de parfum’. Het toerisme is er een belangrijke inkomstenbron. Deze schepen werden vroeger gebruikt
Houris voor de visserij, uitgehold of gebouwd met een frame		Jalibut, een non-Arabisch ontwerp voor visserij, duiken en handel langs de kust
Traditionele Battil voor visserij met verticale netten		Kambari , visserij en overladen van vracht van grotere schepen

In de stad vind je ook twee souqs. Dat zijn lokale markten, veelal overdekt. Toen wij er waren, waren er veel winkeltjes nog gesloten.

Traditioneel geklede vrouw bij haar stalletje	Een van de laantjes in de souq

Oman is heel lang een bloeiend land geweest. Men wist goed gebruik te maken van de wadi’s, plaatsen in de woestijn waar water boven de grond kwam en waar veel vegetatie groeide. Men construeerde daar falaj (meervoud van aflaj). Dit zijn historische irrigatiesystemen bestaande uit betonnen of aarden goten van ongeveer een halve meter breed. Elke dorp heeft zijn eigen aflaj. Als er geen wadi was, wisten de bewoners heel vaak de ondergrondse stroompjes te vinden die uit de bergen kwamen. Er werden zelfs tunnels gegraven om het water ter beschikking te hebben. Ze werken er met time share. Elke boer heeft gedurende een bepaalde tijd recht op gebruik van het water in de goten. Om het water om te leiden of te stoppen, wordt er gewoon een steen in de goot gelegd. Het gebruik van falaj dateert hier al van 2000 voor Christus. Oorspronkelijk werd gedacht dat de sytemen uit Iran afkomstig waren maar de oudste daar dateren van 1000 jaar voor Christus.

Een Aflaj systeem gevoed door een wadi	Voorbeeld van een goot

De huidige sultan trad aan in 1970 en beloofde het land vooruit te helpen met heel veel moderne dingen. Het wegennet werd uitgebreid van 10 km naar meer dan 6000 km. Niet één maar vele ziekenhuizen, iedereen elektriciteit en stromend water). Hij liet zelfs oude huisjes bij de kust afbreken om nieuwe te bouwen opdat de bewoners beter gehuisvest waren.

Het is avond en onder ons zien we enorme scholen vissen die aan de oppervlakte rondzwemmen met af en toe een verdwaalde rog in aan de buitenkant van de school. Op de kade loopt een aantal zwerfhonden te bedelen.
We zijn inmiddels vertrokken uit Salalah. In de hut is het pikdonker en als je naar het toilet moet ’s nachts doe je de op de tast. Bovendien weet je de weg en het is niet groot, de hut is zo groot als een postzegel.
Dus wat gebeurt er! Midden in de nacht word ik wakker en stap uit mijn bed. Op de tast de toiletruimte in en met mijn hand zoeken naar het deksel van het toilet. Ik schrok mij dood en de adem stokte mij in de keel want ik greep iemand beet. Het was Lucia die al op het toilet zat en die zich ook een ongeluk schrok. Wij hadden elkaar niet gehoord.
Het vertrek was overigens rond 1 uur ’s nachts. Ik vermoed dat het te maken heeft met het feit dat we de Golf van Aden kruisen om in de Rode Zee te komen op weg naar de Golf van Suez en het Suezkanaal. We komen dan in de buurt van Somalië waar nog steeds piraten actief zijn. Wij kregen instructie dat we naar bepaalde plekken aan boord moesten gaan als we daartoe opdracht kregen in het onwaarschijnlijke geval dat we geënterd zouden worden door zeerovers.

We hoorden nog dat een patrouilleboot ’s nachts langszij was gekomen en dat er mensen aan boord waren gekomen.
We varen nu op de Rode Zee met Saoedi Arabië aan stuurboord en Sudan aan bakboord en zijn al aardig gevorderd op onze terugweg in de tijd. Het is hier nu 2 uur later dan in Nederland en straks bij het Suezkanaal nog maar 1 uur.
Dat met die tijden is een eenvoudig maar ingenieus systeem. Je kunt om de aarde van pool tot pool cirkels trekken. Op de kaart zie je die strepen lopen; dat zijn meridianen. Al in de 19e eeuw werd door veel landen de al bestaande nulmeridiaan die door Greenwich loopt, aan te houden als de standaard nulmeridiaan. Daarop zijn de tijdzones afgestemd. De tijd op de nulmeridiaan is GMT (Greewich Maritime Time). Later bleek wel dat door allerlei oorzaken zoals stand aardas, zwaartekrachtvelden en nog een aantal andere zaken de tijd niet helemaal klopte. Men had inmiddels de atoomklok ontwikkeld en de UTC (Universal Time Coördinated) ontstond. Deze is veel preciezer en heeft voor de luchtvaart en het militaire apparaat de naam Zulu time. Zulu is de luchtvaartbenaming voor de letter Z die stond voor Zerotime.
Vandaag heb ik even geoefend voor de show van morgenavond. Ik moest hem aardig inkorten, vooral omdat er toch te weinig mensen Engels spreken. Ik heet wel iedereen welkom in het Italiaans, Spaans, Engels, Duits, Frans, Nederlands en Chinees. In het Chinees zeg ik dan: Nihau, taaitaai kreng, hangkreng hang. Dat Chinees begrijpen alleen de Nederlanders, alle anderen denken dat het echt is.